بدن اين دايناسور عظيم‌الجثه که مدت بسيار طولاني به دليل نبود فضاي کافي به‌صورت تکه‌هاي جدا از هم در موزه نگهداري مي‌شده است در سال 1962 به موزه آورده شده بود که به ياد \"گوردون ادموند\" ياينده آن به گوردو نيز شهرت دارد و در تمام اين سال‌ها به دست فراموش سپرده شده بود.
به گفته کارشناسان اين دايناسور در زمان حيات ورزني بيش از 15 تن داشته و با گردني بلند و سري کوچکتر از بدنش به يکي از بزرگترين نمونه‌هاي خانواده دايناسورها تعلق داشته است.
M/108
انتهای پیام/
